Hani hep derler ya; “erkek gibi” diye...
Erkek gibi değil “Kadın” gibi!
Ne İslam'ın ne de imanın şartını biliyordu, ne bir
mezhebi vardı, ne de cemaati...
Müslüman değildi, belki bizim gibi Müslüman olsa
idi evinde otururdu. Fakat dayanamadı zulme, belki ona da verseler bir cihad
koltuğu bizim gibi o da otururdu sıcacık evinde.
Ve tanklarıyla geldiler İsrail askerleri.
Buldozerlerle geldiler. Evini yıkmak istedikleri Filistinli aile yalnız
değildi. Rachel kendini siper etti dozerin önüne.
Dağ gibi büyüdü Rachel, ümmetin erkekleri
küçülürken.
Ve oracıkta canını teslim etti. Acımadan ve
gözlerini kırpmadan katl'ettiler Rachel'i.
Ne yanında durabildik ne arkanda saf tutabildik
Rachel. Biz kendi kavgamızdan seni fark edemedik. Şimdi hikâyeni yayınladığımda
yine içim dolacak ve aklımdan çıkmadığın an'lara başka ortaklar, başka şahitler
sunacağım sana. Seni bilmeyenlerin seni tanıması adına. Seni bilmeden ahkâm
kesenlere bir ibret olması adına...
Birileri “İnkılap Şehidi
Kubilay” diye avaz avaz bağırırken, ben sana “Ümmet Şehidi” diyememenin
ezikliğiyle yazıyorum. Çünkü biz İslam'ı böyle anladık. Sen kâfirsin, biz
Müslüman...
Ferhat Taşdemir
15 Mart 2017
0 Yorum:
Yorum Gönder